Bir RAMAZAN bayramı daha akraba eş dost ziyaretleri ile dolu dolu 🙂 bitti. Benim gibi işsiz takımı (ve deli akıllılar) için her gün tatil olduğundan, bayram tatili pek de avantaj sayılmadı haliyle. Ama her ne hikmetse “bayramın bayram olduğunu” hissettim bu bayram. Sanırım bunun için biraz da insanın içinin geçmemiş olması ve bayramı hissetmeye istekli olmak yeterli oluyor. Mesela en basiti bu bayram kapıya bayramlaşmaya gelen çocuklara sadece çikolata şeker lokum tutarak “iyi bayramlar” la sınırlı kalmak yerine öptüm onları yanaklarından usulca. Hafiften utanarak kikir kikir gülüşmelerini görecektiniz

Bayram kartpostalı kıtlığı başlığının sebebine geleyim uzatmadan 😛

Bu bayram bi çılgınlık yapıp bazı baaayen blogcu arkadaşlara kartpostal yollamak istedim. Nereye gittiysem, kimlere sorduysam bir türlü bayram kartı bulamadım Yok bizim kovboy kasabasının çevresinde olmamasına şaşırmadım burda bir çok şey yok zaten. Ama işlek semtlerin en işlek caddelerinde dahi yoktu.. Bayram kutlamalarında “kartpostal yollama” fiilini “SMS, E-Kart ve E-Mail yollama” alalı kartpostal satışları da kalkmış görülen o ki.. Gördüğüm tek kartpostallar; Gökhan Özen, Of Aman Nalan ve Tarkan’ın kıl oldum abi kasetinin ön yüzündeki fotoğrafının bulunduğu kartlardı böööğğğ  Onlar da fi tarihinden anlayacağınız. Yeni üretim kartpostal satan yerler var mı acaba çok merak ediyorum :p  D&R, Megavizyon gibi yerlere uğramadım, oralarda vardı belki de, ama küçük esnafta yoktu. Halbuki eskiden yani şu milenyum öncesi (2000 yılı öncesi) döneminde yer gök kartpostaldan geçilmiyordu…

Kısacası bu bayram heveslendiğim gibi blogcu arkadaşlara kart atamadım. E-mail ve e-kart ile bayram kutlamak da garip geldiğinden kimsenin bayramını e-mail ya da e-kart ile kutlamadım. Bağlantısız ve karmaşık hissediyorum bugün.. O yüzden yazıyı herhangi bir sosyal mesaja bağlamadan bitiriyorum niohoho