Şapşal

victoria beckham yürüyüşüDün şapşallığım üzerimdeydi. İş görüşmesi için verilen iş adresini ararken kayboldum. Zaten evden de geç çıkmıştım iyice geç kaldım. Eeee kaç sene oldu iş görüşmesine gitmeyeli. Unuttum iyice adabını. Hal böyle olunca telaş + agresyon + işi kaybetme korkusu şapşallığa sebebiyet verdi. Onlarca arabanın önünde Victoria Beckham edasında (yani asık suratlı, mağrur ve baş yukarda) yürürken ayağım takıldı nerdeyse ağız burun dağılıyordu. Hem komik, hem sinir bozucu hem de “lan gitti bütün karizma” dedirten bi olaydı. Hangisine yanayım bilemedim. Zaten esim esim esen rüzgardan ağzım burnum yamuldu orda, bir de soğuk soğuk boncuk terler aktı düşme korkusundan. Hem gülüyorum hem küfür ediyorum hem de adresi arıyorum. Bir yandan da tövbe ediyorum 😀 Kazaya rıza göstermek gerek ya o bakımdan. Ama öyle bir yerden geçiyordum ki, o kadar bakış arasından birinin nazarı dokundu galiba. Sade bunlarla kalsa iyi. İK müdüresiyle görüşmeden çıkarken bir de dengemi kaybetmeyeyim mi? Az kalsın kapı başıma başım kapıya şarkısını söyleyecektim. Kafam toslayacaktı kapıya. Ona da rezil oldum yaw. Gelince anneme okuttum kendimi, uyuklarken okudu ne kadar işe yarar bilmem ama anne üfürüğü ya belki fayda etmiştir. :p