Ayşegül’üm..

bugün 13 gün oldu minik aşkımla tanışalı 🙂 bugüne kadar tanıdığım kadarıyla benim kızım emerken kolumda uyumaya bayılan, bıcı bıcıyı ve suyu seven, bi derdi yokken (keyfen) ağladığında ve ilgilenilmediğinde bir süre sonra ağlamayı kesen kendi kendine oynayan çok komik bir bebek.  tabi daha 13. gün 🙂 eminim bir çok huyu değişecek..

güzel kızımı bugün doktora götürüyoruz tamamlanması gereken bazı testler için. artık birkaç aylık olana hatta yaşına kadar bu gidip gelmeler sürer 🙂 Allah’tan en büyük dileğim; doktora ve hastaneye yalnızca rutin kontroller, testler ve aşılar için gidip gelmek..

kayınvalidemlere bayramlaşmaya da gitmesem bayram geldi geçti bayramdan hiçbir şey anlamadım :p gecem gündüzüme öğlenim ikindime karışmış vaziyette. şuan saat 05:02 misal ve ben bu gece uyku uyumadım henüz. neden? çünkü akşama doğru kızım “yine” göğsümün üstünde uyuya kaldı ve ben de onunla uyuyakaldım yatakta :p bu uyku da, gece uykuma mal oldu tabii..

hastaneden taburcu olduğum gün geldi aklıma.. ne güzel de yağmur yağıyordu.. pamuk şekeri prensesimi eve çıkarırken bile hala şakır şakır yağmur yağıyordu.. “inşallah rahmetle, bereketle geldi kızım evimize”.. keşke şimdi de yağsa.. kızım yanımda, dışarda yağmur 🙂 huzur bombası.. gerçi şu sıralar aynı evde yaşamamıza rağmen kocamı çok özlüyorum, o tam anlamıyla yanımda yokken dört dörtlük huzur mümkün değil. benim için bunun eksikliği tarif edilemez. sanırım en fazla bir iki ay daha dişimi sıkmam gerekecek sgr

BU DA GEÇER ARKADAŞŞŞŞ alklk  pöff

not: kızımın fotoğraflarını değil ama yakında kızımın odasının fotoğraflarını ya da videosunu blog’uma ekleyeceğim 🙂

Ayşegül’üm..” hakkında bir yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir