Kızlarım ve Ben

Şu dünyada çocukluğumdan beri belkide en çok istediğim şey bir yuva kurmak, mutlu ve huzurlu bir aile ile üç kızım olmasıydı. Üç olmasa da iki kızım oldu ve rabbime her gün ne kadar şükrettiğimi hatırlamıyorum. Kız çocuğu bambaşka yaa, bilmiyorum, tuhaf. Erkek çocuğum da olsa belki o da çok tatlı gelirdi evlat ne de olsa, erkek evladın da yeri ayrı olur tabi. Ama ne bileyim, sanki ben kız anası olarak doğmuşum 😀 zaten Gülo ablam diyordu seni erkek çocuk annesi olarak düşünemiyorum diye 😀 Herhalde çocuğa hello kitty’li pembeli cicili bicili kıyafetler giydiririm düşüncesiyle dedi bunu ama kesinlikle haklılık payı var.

buyuk-kizim

birkafadanherses takipçilerine özel pozitif enerji gönderdi güzel kızım 🙂

Yavrularımı öpüp koklarken, onlara sarılırken bir yandan yetim, öksüz kalan bebekler çocuklar aklıma geliyor, bir yandan kucağı boş kalan anneler 🙁 tadım kaçıyor, sevincimi tam yaşayamıyorum, boğazımda hep bir düğüm. halbuki ne kadar mutluyum ama bir yandan onlar aklıma geliyor ve işte dünyanın ne kadar da zor bir yer olduğunu işte o an tekrar hatırlıyorum. benim bile kalbim bu kadar acıyorsa, kimbilir onlar ne haldedir? rabbim yardımcıları olsun ve bizden iyisini onlara nasip etsin (amin)

Aslında ben şuan farklı bir yazı yazacaktım ama kalbimden geçenler de bunlarmış demek ki.. öylece akıverdi işte 🙂 herkese çok sevgiler selamlar -yazının sonu da mektup gibi oldu ama hadi neyse :p

Kızlarım ve Ben” hakkında 3 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir